Göç, toplumları derinden etkileyen bir olgudur. Batı Trakya, bu durumun acı gerçeğiyle yüzleşen bölgelerden biridir.
Batı Trakya’da özellikle tarım sektörü ve hayvancılıkla uğraşan bölge halkı, göçün olumsuz etkileriyle zorlu günler geçirmektedir. Ekonomik krizin aşılması konusunda ise büyük zorluklarla karşılaşılmaktadır. Bu durumun sonucunda ürünler, Avrupa fiyatlarıyla satılırken Yunanistan’da maaşlar Bulgaristan benzeri düşük ve yetersiz seviyelerinde seyretmektedir. Bu durumda, Batı Trakya halkı geçim mücadelesi verirken büyük sıkıntılarla karşı karşıya kalmaktadır.
Göç olgusu, Batı Trakya‘nın aile yapısını da etkilemektedir. Her ailede en az bir kişi, Almanya ve Hollanda gibi ülkelere işçi olarak göç etmek zorunda kalarak ailelerini geçindirmeye çalışmaktadır. Bu durum, ailelerin parçalanmasına yol açmaktadır. Sevdiklerinden uzakta çalışmak zorunda olan göçmenler, aileleriyle bir araya gelemediği için manevi açıdan büyük sıkıntılar yaşamaktadır. Aynı zamanda, köylerdeki nüfus azalmakta, okullar kapanmakta ve her gün birçok dükkan kapanmaktadır. Bu olumsuz trendin devam etmesi durumunda, Batı Trakya‘da yaşayanların sayısı giderek azalacak ve bölge halkının geleceği tehlikeye girecektir.
Batı Trakya‘da göçün nedenleri arasında ekonomik kriz ve iş fırsatlarının sınırlı olması öne çıkmaktadır. Yetersiz gelir düzeyi, bölge halkının refahını olumsuz etkilemektedir. Ürünlerin Avrupa pazarlarındaki fiyatlarıyla karşılaştırıldığında, maaşlar düşük seviyelerde kalmaktadır. Bu da bireyleri ve aileleri daha iyi bir yaşam standardı aramak için göç etmeye teşvik etmektedir.
Batı Trakya‘da göçün olumsuz etkilerini azaltmak için çözümler üretilmelidir. Öncelikle, ekonomik krizin aşılması ve gelir eşitsizliklerinin giderilmesi için çaba sarf edilmelidir. Tarım sektörü ve hayvancılık alanında yapılan yatırımlar artırılmalı, iş fırsatları genişletilmeli ve gelir düzeyleri iyileştirilmelidir.
Eğer bölgede çalışmak için iş ve eve götürebilmek için yeterli maaş sorununa çözüm bulunmaz ise “geçici göç” olarak adlandırılan durum “kalıcı göç” olarak karşımıza çıkacaktır.
Wikipedi: Batı Trakya bölgesi, tarihi Trakya bölgesinin Yunanistan‘da yer alan bölümüdür. Yunanistan’ın en kuzeyi olduğundan Kuzey Yunanistan olarak da adlandırılmaktadır. Yunanistan’da Türkçenin en yoğun konuşulduğu bölgedir. Yaklaşık 100.000’in üzerinde Müslüman Türk yaşamaktadır. Bölge, 3 alt yönetim birimine ayrılmıştır (Doğu Makedonya ve Trakya):
İskeçe ili: (Yunanca: Ξάνθη, Xanti), başkent İskeçe / Ksanti
Rodop ili: (Yunanca: Ροδόπη, Rodopi), başkent Gümülcine / Komotini
Evros ili: (Yunanca: Έβρος, Evros), başkent Dedeağaç / Alexandrupolis
M.Ö. VIII. yüzyıl sonlarından ve VII. yüzyıl başlarından sonra, Penilerin, Eski Yunanların, Makedonların egemenliği altına giren bölgede, M.Ö. 355 yılına kadar Trakya Krallığı egemen olmuştur. Batı Trakya, Roma ve Bizans İmparatorluklarının hâkimiyeti altına girerek, önce Roma İmparatorluğu’nun, sonra da Bizans İmparatorluğu’nun sınırları içinde kalmıştır. Osmanlı Devleti, bu toprakları 1354 yılında fethederek sınırları içine katmış ve 559 yıl egemenliği altında bulundurmuştur. Batı Trakya, 1913-1920 yılları arasında bazı devletlerin yönetimi ve egemenliği altında kalmıştır. 1923 yılında Lozan Antlaşması ile Yunanistan’a devredilmiştir.
Başlıca kentler şunlardır:
Avdira – Bulustra (İskeçe İli)
Dedeağaç – Aleksandrupolis (Evros ili)
Gümülcine – Komotini (Rodopi ili )
İskeçe – Ksanti (İskeçe ili)
Elmalı, İskeçe – Melivoia Ksanti (İskeçe ili)
Kozlukebir – Arriana – (Rodop ili)
Kumçiftliği – Orestiada (Evros ili)
Dimetoka – Didimotihon (Evros ili)
Sofulu – Sufli (Evros ili)
Ferecik / Farecik – Feres (Evros ili)
Şapçı – Sapes (Rodopi ili)
Simavna / Samavna – Kyprinos (Evros ili)
Yassıköy – Iasmos (Rodopi ili)
Azınlıkça'yı Google Haberlerde takip et
Azınlıkça'yı Facebook'ta takip et
Azınlıkça'yı Twitter'da takip et
