Dilimiz olduğunu bile unuttuk
nerdeyse. Çekin sakına tuttuk
üst üste iki söz koyalım dedik.
Sözdeşlerimizi gelip kovdular.
“Susun!” Nedenini soralım dedik
bir kez olsun. Dayak yedik, sövdüler.
Yine sustuk. Ses yok. Dilimi tutuk.
Ellerimiz boşta, ama onları
kelepçelediler kullananları.
Emekçiyiz, işe gerekli eller,
çoluk çocuk n’olur sonra, yüküm var.
Emeği satmaya gitmeye yarar
bir çift özgür ayak, veya savar
gurbette umuda inananları.
(1975)
Azınlıkça'yı Google Haberlerde takip et
Azınlıkça'yı Facebook'ta takip et
Azınlıkça'yı Twitter'da takip et
