Αυτά είναι μερικά ονόματα ανθρώπων που αναπαύονται στο φιλόξενο χώμα της Ροδόπης. Κάποιοι με πλήρη στοιχεία, κάποιοι με μισά, κάποιοι χωρίς. Είναι άνθρωποι που κατάγονται από κάποιο προσφυγικό κράτος και ο δρόμος τους έφερε στην Ελλάδα για να γλυτώσουν από τις πολεμικές κακουχίες.
Όπως ο δρόμος τους έφερε στην χώρα μας, έτσι η μοίρα τους ήθελε η ζωή τους να λάβει τέλος σε αυτό τον τόπο ή να ταφούν εδώ. Και χάρη στην κίνηση ανθρωπιάς της Διαχειριστικής Επιτροπής της Μουσουλμανικής Περιουσίας της Μουφτείας Κομοτηνής όλοι τους δικαιούνται μία αξιοπρεπή ταφή.
Μία ταφή ανθρώπινη, αξιοπρεπή, που επιτρέπει στις ψυχές τους να βρουν ησυχία και στους συγγενείς τους “να σμίξουν” ξανά με τους νεκρούς τους, προσφέρει η Διαχειριστική σε μουσουλμάνους πρόσφυγες και μετανάστες. Λαθρομετανάστες, παράτυποι μετανάστες, μη νόμιμοι μετανάστες, μετανάστες, πρόσφυγες. Ο καθένας χρησιμοποιεί τον όρο που θέλει, κανείς όμως δεν πρέπει να παραγνωρίζει πως πρόκειται για ανθρώπους σαν εμάς, που ο πόλεμος ή άλλες συνθήκες τους οδήγησαν στην φυγή από την πατρίδα.
Ο άγνωστος χώρος ταφής στη Μεσσούνη
Το νεκροταφείο βρίσκεται σε ακίνητο της Διαχειριστικής στη Μεσσούνη και η Διαχειριστική τον έχει δημιουργήσει παρότι δεν φέρει ευθύνη ταφής των ανθρώπων που πεθαίνουν εκτός Θράκης. Στον “Χ” μιλάει ο πρόεδρος της Διαχειριστικής Σελίμ Ισά.
“Στη Διαχειριστική προσπαθούμε όσο μπορούμε όλη η ομάδα, η οποία είναι πολύ καλή, να συμβάλλουμε και να προσφέρουμε, χωρίς κανείς να έχει την αντίληψη του υπαλλήλου. Δεν έχει ούτε μέρα, ούτε μεσημέρι, ούτε νύχτα”, αναφέρει αρχικά ο πρόεδρος και μας εξηγεί τί ισχύει με τους θανάτους μουσουλμάνων: “Μας έρχονται σχεδόν κάθε δυο-τρεις ημέρες σωροί μουσουλμάνων από την Αθήνα. Γι’ αυτό ως Διαχειριστική – για πρώτη φορά – έχουμε κάνει ένα μεγάλο κοιμητήριο σε μη αξιοποιήσιμο ακίνητο της Διαχειριστικής, όπου κηδεύουμε τους μουσουλμάνους που έρχονται με νεκροφόρες από την Αθήνα, την Θεσσαλονίκη και άλλες πόλεις της Επικράτειας.
Πρόκειται για ένα έργο στο οποίο δυστυχώς ούτε ο Δήμος Κομοτηνής ούτε η Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης ανταποκρίθηκαν, γιατί τους είχαμε ζητήσει να μας παραχωρήσει κάποιον χώρο. Γι’ αυτό για να λύσουμε το θέμα, αξιοποιούμε το συγκεκριμένο ακίνητο της Διαχειριστικής στην Μεσσούνη. Θεσμικά δεν έχουμε καμία ευθύνη εκτός των ορίων της Θράκης, παρόλα αυτά ήταν μία ανθρωπιστική ανάγκη πέραν των λοιπών υποχρεώσεων της Μουφτείας, ώστε όλοι οι άνθρωποι να έχουν μία καθωσπρέπει ταφή”.
Παλιότερα οι ταφές γίνονταν στα κανονικά κοιμητήρια, αλλά λόγω οικονομίας χώρου βρέθηκε λύση. “Το κοιμητήριο υπάρχει εδώ κι έναν χρόνο. Παλιότερα οι ταφές γίνονταν στα δικά μας μουσουλμανικά κοιμητήρια. Επειδή όμως σύμφωνα με το Ισλάμ δεν επιτρέπεται να βγουν τα οστά και να τοποθετηθούν αλλού, αυτό σημαίνει πως έπιαναν χώρο, γι’ αυτό και βρήκαμε έναν χώρο όπου γίνονται μόνο οι ταφές μεταναστών”, σημειώνει.
Δικαίωμα στους ζωντανούς να βρουν τους νεκρούς τους
Αυτό το νεκροταφείο δίνει την ευκαιρία στους ζωντανούς να αναζητήσουν τους νεκρούς τους και να ξανασμίξουν με αυτούς. Και ήδη έχουν υπάρξει τέτοιες ιστορίες ανθρώπων που έρχονται εδώ μόνο για το τελευταίο στερνό αντίο στους οικείους τους. “Κάθε τάφος έχει την ταφόπετρά του και τα στοιχεία του γραμμένα πάνω του, αν αυτά είναι γνωστά. Μάλιστα, έχει συμβεί να έρθουν στη Ροδόπη άνθρωποι από την Ινδία, από το Πακιστάν κι άλλες χώρες, συγγενείς που αναζητούν τον τάφο του νεκρού τους. Κι αυτό είναι ένα σοβαρό ανθρωπιστικό έργο”, σημειώνει ο Σελίμ Ισά.
Μάλιστα, η Διαχειριστική μεριμνά ακόμη και για τις ταφές νεκρών, οι συγγενείς των οποίων είναι φτωχοί: “Εμείς πήραμε μία μεγάλη νεκροφόρα, ώστε – όταν δεν μπορούν να καλυφθούν τα έξοδα μεταφοράς από τους οικείους – η Διαχειριστική στέλνει τη νεκροφόρα μέχρι την Αθήνα ή κάποιο άλλο μέρος, ώστε να έρθουν εδώ και να γίνει η ταφή. Και έχουν υπάρξει πολλές τέτοιες περιπτώσεις”. Ελπίζουμε η τοπική κοινωνία να σεβαστεί αυτό τον χώρο ταφής. – Χρόνος
Azınlıkça'yı Google Haberlerde takip et
Azınlıkça'yı Facebook'ta takip et
Azınlıkça'yı Twitter'da takip et
