Με ένα παράπονο ακόμη η γιαγιά του 6χρονου Σεζάλ. Με ένα παράπονο το μεγαλύτερο, το πιο δύσκολο και το πιο επώδυνο. Το παράπονο της απώλειας με τραγικό τρόπο του 6χρονου κωφάλαλου εγγονού της.
Με ένα «γιατί» βρέθηκε σήμερα έξω από το Δικαστικό Μέγαρο Κομοτηνής. Το ίδιο γιατί που την συντροφεύει από εκείνη τη Δευτέρα που την ενημέρωσαν οι γονείς του παιδιού ότι το αγοράκι τους βρέθηκε δολοφονημένο σε ένα εγκαταλελειμμένο σπίτι. «Από τότε έχουμε χάσει όλοι το μυαλό μας» λέει και προσπαθεί να βρει τις λέξεις που θα μπορούσαν να περιγράψουν αυτό που νιώθει. Γράμματα ποτέ δεν έμαθε στη ζωή της. Από τα δεκατρία της χρόνια παντρεμένη. Πενήντα ετών σήμερα, μητέρα οκτώ παιδιών και «μπορεί και πενήντα εγγονών», όπως λέει «Κι εγώ καλά καλά έχω χάσει το μέτρημα» λέει και πάει να σχηματιστεί κάτι σαν χαμόγελο στα χείλη της.
Κι ύστερα πάλι η κουβέντα έρχεται στο Σεζάλ «επειδή είμαστε φτωχοί πάει να πει ότι δεν πονάμε;» αναρωτιέται με παράπονο και δείχνει τα δάχτυλα της «λένε ότι έχουμε πολλά παιδιά δεν πειράζει να χαθεί και ένα, για κόψτε ένα δάχτυλο να σας πω εγώ αν πειράζει».
Ζήτησε την παραδειγματική τιμωρία του 15χρονου δράστη. Δεν ικανοποιήθηκε από την απόφαση. «Αν τον αφήσουν έξω πάλι τα ίδια θα κάνει. Εμένα δεν με ενδιαφέρει τίποτα άλλο παρά μόνο να μείνει μια ζωή μέσα.» λέει ξανά και αγκαλιάζει το αδερφάκι του Σεζάλ.. «Από τότε που χάσαμε τον Σεζάλ μας ρωτάει πού είναι ο αδερφός του. Τι να του πούμε;» λέει και κοιτά προς την είσοδο του Μεγάρου. Εκεί περισσότεροι από κάθε φορά αστυνομικοί έλεγχαν σήμερα την είσοδο των πολιτών στο Μέγαρο φοβούμενοι τυχόν επεισόδια από τους συγγενείς του θύματος. – ΕΡΤ Κομοτηνής
Azınlıkça'yı Google Haberlerde takip et
Azınlıkça'yı Facebook'ta takip et
Azınlıkça'yı Twitter'da takip et
