«Αυτή τη στιγμή είναι ακριβά τα ψάρια. Δεν έχουμε πολύ δουλειά. Είναι και η κρίση που ήρθε και δεν λέει να φύγει, όπως καταλαβαίνετε δύσκολα βγαίνει το μεροκάματο.» δηλώνει ο Ταχήρ Αλή.
Τον συναντήσαμε στις έξι το απόγευμα. Γυρνούσε ακόμη από δρόμο σε δρόμο κι από οικισμό σε οικισμό. Σύμφωνα με τον ίδιο, πριν την κρίση, μέχρι το μεσημέρι την έδινε την ίδια ποσότητα ψαριών, τώρα χρειάζεται να γυρίσει περισσότερο, χωρίς να είναι βέβαιο ότι θα ξεπουλήσει.
Δημοπρασία στην ιχθυόσκαλα της Καβάλας
Προμηθεύεται τα ψάρια από την ιχθυόσκαλα της Καβάλας. Από τις δυόμιση τα ξημερώματα ξεκινά το μακρύ ταξίδι της ημέρας. Στις τέσσερις τα ξημερώματα γίνεται η δημοπρασία. Αφού προμηθευτεί την ποσότητα που νομίζει ότι θα πουλήσει, παίρνει το δρόμο της επιστροφής. «Συνήθως μικρά ψάρια» μονολογεί προσθέτοντας πως όταν υπάρχει επάρκεια, τότε η δημοπρασία περιττεύει, τα ψάρια φθάνουν για όλους.
Σαρδέλες, τσιπούρα, λαβράκια, καλαμαράκια, γαρίδες είναι τα ψάρια που βρίσκει τον τελευταίο καιρό. Τα ακριβά ψάρια αποφεύγει να τα αγοράσει γιατί ξέρει καλά πως οι κάτοικοι των οικισμών στους οποίους απευθύνεται δεν θα τα αγοράσουν. «Δεν δίνει 12-13 ευρώ το κιλό για να αγοράσει κουτσομούρες ή μπακαλιαράκια. Δεν μπορούμε να πωλήσουμε στα χωριά τόσο ακριβά. Συνήθως οι κάτοικοι των χωριών αγοράζουν σαρδέλες και γαύρο δίνοντας 5 με 6 ευρώ το κιλό. Τώρα και στις πόλεις ζητάνε γαύρο και σαρδέλα.»
Ψάχνει να βρει τους τελευταίους πελάτες. «Μέχρι να τελειώσουν γυρίζω» δηλώνει από το 1986 στο χώρο ξέρει καλά πια πως το μεροκάματο με κόπο βγαίνει. «Άλλη επιλογή δεν έχουμε. Το παλεύουμε εδώ, αλλιώς θα έπρεπε κι εμείς να πάμε στη Γερμανία, δεν θέλω να αφήσω την πατρίδα μου» προσθέτει ο αγωνιστής πωλητής και σημειώνει στέλνοντας το δικό του μήνυμα «Υγεία μόνο, τίποτα άλλο. Να έχουμε υγεία, να δουλεύουμε για να παλέψουμε την κρίση.»
ΕΡΤ Κομοτηνής – Μαρία Νικολάου
Azınlıkça'yı Google Haberlerde takip et
Azınlıkça'yı Facebook'ta takip et
Azınlıkça'yı Twitter'da takip et
