Αϊχάν Σιακήρ: Ορισμένοι κύκλοι προσπαθούν να αφανίσουν τα κεκτημένα δικαιώματα της μειονότητας

Μετά τη συνέντευξη με την Χατιτζέ Μολλά Σαλήχ που δημοσιεύσαμε χτες στο πρώτο μέρος, σήμερα δημοσιεύουμε την αποκλειστική συνέντευξη που  πήρε ο δημοσιογράφος Εβρέν Δεδέ από το Αζινλίκτσα με τον δικηγόρο της άλλης πλευράς, τον Δικηγόρο Αϊχάν Σιακήρ.

«Αυτή η δίκη δεν είναι μια καινούρια δίκη»

του Εβρέν Δεδέ

Αν κοιτάξει κανείς από τη δική σας πλευρά, μπορείτε να μας περιγράψετε από που ξεκινάει και σε ποιο σημείο βρίσκεται τώρα η δίκη;

Αϊχάν Σιακήρ: Κοιτάξτε να δείτε υπάρχει ένα τέτοιο γεγονός. Η δική μας δίκη αυτή τη στιγμή δεν είναι και τόσο σημαντική. Γιατί; Διότι πρόκειται για μια δίκη που ξεκίνησε το 2008. Όμως το 2013 υπάρχει η απόφαση του Μονομελούς Εφετείο υπ. αριθ. 100/2013 που έχει εκδοθεί λόγω ενός άλλου περιστατικού στην Ξάνθη. Το Εφετείο σε εκείνη την περίπτωση λύνει την υπόθεση, πέραν της δικής μας υπόθεσης, μετά από 5 χρόνια σε μια άλλη υπόθεση. Περί τίνος πρόκειται; Σύμφωνα με τη Συνθήκη της Κωνσταντινούπολης το 1881, τη Συνθήκη των Αθηνών, τη Συνθήκη της Λοζάνης, το νόμο υπ. αριθ. και ημερομηνία 1920/4-2-1991 που ψηφίστηκε στο Ελληνικό Κοινοβούλιο και επικυρώνει τις Συνθήκες των Αθηνών και της Λοζάνης, το οικογενειακό και το κληρονομικό δίκαιο της Μειονότητας ρυθμίζεται σύμφωνα με τις διατάξεις της Σαρίας (Ισλαμικού Δικαίου). Επειδή προέρχεται από διεθνείς συνθήκες, σύμφωνα με μια άποψη θεωρείται πάνω από τους νόμους στην ιεραρχία των νόμων, ενώ σύμφωνα με άλλη άποψη πρόκειται για μια διάταξη η οποία έχει ισχύ συντάγματος. Συνεπώς αυτά είναι ζητήματα δημόσιας τάξης και σύμφωνα με αποφάσεις του Αρείου Πάγου τα άτομα δεν μπορούν να ζητούν μια άλλη ρύθμιση που να έρχεται σε αντίθεση με αυτούς τους νόμους που είναι νόμοι δημόσιας τάξης. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Το ιστορικό της Σαρίας αρχίζει ως εξής: Κατόπιν κάποιων ρυθμίσεων που έχουν γίνει σύμφωνα με τη Συνθήκη της Κωνσταντινούπολης το 1881 και τα άρθρα 42 και 45 της Συνθήκης της Λοζάνης μετέπειτα, κάθε μειονότητα ρυθμίζει το οικογενειακό και κληρονομικό της δίκαιο σύμφωνα με τα δικά της ήθη, έθιμα και παραδόσεις. Εδώ τι γίνεται; Οι Ρωμιοί και οι Εβραίοι, που αποτελούν το ένα σκέλος της Συνθήκης της Λοζάνης, εκείνο των μη Μουσουλμάνων της Κωνσταντινούπολης, παραιτούνται μονομερώς από αυτά τα δικαιώματα τους. Όμως εμείς η Τουρκική Μειονότητα που βρισκόμαστε στην Ελλάδα δεν παραιτούμαστε από αυτό το δικαίωμα μας. Συνεπώς εμείς σύμφωνα με τη Συνθήκη της Λοζάνης, σύμφωνα με τις διατάξεις των νόμων που προβλέπονται στο οικογενειακό και κληρονομικό δίκαιο σύμφωνα με το Ισλαμικό Δίκαιο, δίνουμε στους νόμους τη διευθέτηση αυτών των γεγονότων τα οποία είναι σε επίπεδο δημόσιας τάξης. Τώρα συνεπώς κανείς μα κανείς δεν μπορεί να ακολουθήσει μια σειρά παράλληλων μεθόδων που να είναι κατά αυτών των ζητημάτων τα οποία έχουν χαρακτήρα δημόσιας τάξης. Δηλαδή αυτή τη στιγμή ακόμα και αν το Ελληνικό Κοινοβούλιο καταθέσει μια πρόταση νόμου που να είναι κατά αυτών των γεγονότων ή για την κατάργηση της Σαρίας ή την κατάργηση ου Ισλαμικού Δικαίου από τη μειονότητα, κατά την άποψη μου και κατά το άρθρο 28/1 του Συντάγματος ούτε αυτή η πρόταση νόμου είναι επαρκής για την κατάργηση της εφαρμογής των διατάξεων της Σαρίας στο οικογενειακό και κληρονομικό δίκαιο.

ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΟΛΕΣ ΟΙ ΔΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Στη δική σας υπόθεση το θέμα είναι η διαθήκη. Και η δική σας υπόθεση δεν είναι η πρώτη δίκη στη μειονότητα, υπήρξαν και άλλες παρόμοιες δίκες στη μειονότητα. Τι αποτελέσματα βγήκαν από αυτές τις δίκες;

Αϊχάν Σιακήρ: Η δική μας δίκη δεν είναι η ανακάλυψη εκ νέου της Αμερικής. Όσο υπάρχει η Μειονότητα εδώ, όλες οι δικαστικές αποφάσεις στην Ελλάδα είναι προς την ίδια κατεύθυνση. Για παράδειγμα υπάρχει η απόφαση της Γενικής Ολομέλειας του Αρείου Πάγου το 1960. Είναι υπό των τίτλο Έλληνες Πολίτες Μουσουλμανικής Μειονότητας της Δυτικής Θράκης και αφορά τις ρυθμίσεις σχετικά με το οικογενειακό και κληρονομικό δίκαιο τους. Να σου πω τη μια από τις πιο πρόσφατες. Η απόφαση υπ. αριθ. και ημερομηνία 1097/2007 και ένα άλλο παράδειγμα αποτελεί η απόφαση του Αρείου Πάγου υπ. αριθ. και ημερομηνία 2138/5-12-2015 που εκδόθηκε δυο μήνες μετά τη δική μας απόφαση.

Οι υπόλοιπες αποφάσεις του Αρείου Πάγου για τη διαθήκη που λέτε ότι έχει εκδώσει, είναι ίδιες με τις σημερινές του αποφάσεις; Οι Μουσουλμάνοι δεν μπορούν να κάνουν διαθήκη επειδή δεν υπάρχει η διαθήκη στο Ισλάμ. Αυτό λέει ο Άρειος Πάγος;

Αϊχάν Σιακήρ: Αυτό ακριβώς. Όμως αυτή είναι μια λανθασμένη άποψη. Λένε πως υπάρχει η διαθήκη στο Ισλαμικό Δίκαιο. Η διαθήκη είναι Ισλαμική διαθήκη. Τι δείχνει η Ισλαμική διαθήκη; Κάθε Μουσουλμάνος το 1/3 της περιουσίας του μπορεί να το δώσει σε τρίτους εκτός των κληρονόμων του για βοήθεια και με την άδεια των κληρονόμων. Μπορεί να το δώσει σε άπορους, σε καταπιεσμένους, σε ορφανούς ή σε βακούφια. Όμως μπορεί να το δώσει σε όσους δεν είναι δικαιούχοι της κληρονομιάς τους. Η Ισλαμική διαθήκη στο Ισλαμικό Δίκαιο είναι μια διαθήκη που γίνεται μόνο και μόνο με σκοπό τη βοήθεια.

Και αυτές οι διαθήκες κατά το παρελθόν συντασσόταν πάντα στις Μουφτείες; Πως γινόταν;

Αϊχάν Σιακήρ: Η Ισλαμική Διαθήκη γίνεται με έναν τρόπο. Λες το αφήνω σε αυτό το βακούφι ή σε αυτόν τον ορφανό, σε εκείνο τον άπορο.

ΟΡΙΣΜΕΝΟΙ ΚΥΚΛΟΙ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΑΦΑΝΙΣΟΥΝ ΤΑ ΚΕΚΤΗΜΕΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑΣ

Και αυτές οι διαθήκες συντάσσονται στις μουφτείες αν κατάλαβα σωστά, έτσι;

Αϊχάν Σιακήρ: Ναι σωστά. Το σημείο που θέλω να τονίσω είναι το εξής: Όπως προανέφερα δεν πρόκειται για την ανακάλυψη εκ νέου της Αμερικής. Αυτό το θέμα υπάρχει εδώ και χρόνια, ακόμα και από την υπογραφή της Συνθήκης της Λοζάνης. Υπάρχει απόφαση της Γενικής Ολομέλειας του Αρείου Πάγου το 1960. Όλα τα Ελληνικά δικαστήρια, όλα τα ανώτατα Ελληνικά δικαστήρια εκδίδουν αποφάσεις σύμφωνα με αυτό το νομικό καθεστώς της μειονότητας. Και οι αποφάσεις είναι στην ίδια σωστή γραμμή. Δηλαδή αυτή η τελευταία απόφαση, η απόφαση που λάβαμε εμείς δεν αναποδογυρίζει όλα. Θα ήθελα να πω το εξής: Τα δικαιώματα που έχουν κατακτηθεί είτε με τη Συνθήκη των Αθηνών είτε με τη Συνθήκη της Λοζάνης είναι κεκτημένα δικαιώματα της μειονότητας. Πρόκειται για δικαιώματα που έχουν κερδηθεί, δικαιώματα που δεν έχουν παραιτηθεί. Έχουν χαρακτήρα δημόσιας τάξης και στην ιεραρχία των νόμων βρίσκονται πάνω από τους νόμους, ενώ σύμφωνα με μια άποψη είναι σε επίπεδο συντάγματος. Δηλαδή αυτά τα κεκτημένα δικαιώματα δεν μπορεί να παρθούν πίσω με πρόταση νόμου που θα κατέθετε στο Ελληνικό Κοινοβούλιο αυτή τη στιγμή κάποιο κόμμα. Διότι βρίσκονται σε ανώτερο επίπεδο.

Τώρα τι γίνεται; Το λέω ξεκάθαρα και θέλω να το γράψετε. Κάποιοι κύκλοι, δεν τους ονομάζω, είναι κύκλοι που προσπαθούν να αφανίσουν τα κεκτημένα δικαιώματα της μειονότητας σύμφωνα με τη Συνθήκη της Λοζάνης, τη Συνθήκη των Αθηνών του 1913, της Συνθήκης του. Και αυτοί οι κύκλοι με πρόσχημα κάποιες προσωπικές υποθέσεις όπως η δική μας και χρησιμοποιώντας τις φέρνουν αυτά τα πράγματα στην επιφάνεια. Ξέρετε ποιο είναι το θλιβερότερο σημείο; Κάποια άτομα μέλη της μειονότητας, ετοιμάζουν το έδαφος σε αυτούς του κύκλους για τα προσωπικά τους συμφέρονται και επιπρόσθετα γίνονται άτομα που δίνουν αφορμή για να επιτεθούν κάποιο σε αυτά τα κεκτημένα δικαιώματα. Αυτό είναι το σημείο που με θλίβει περισσότερο από όλα.

Αν κάποιο μέλος της μειονότητας κατά τη σύνταξη της διαθήκης του πει «εγώ δεν θέλω το δικαίωμα μου από τη Σαρία, θέλω το δικαίωμα μου που προκύπτει από τον Αστικό Κώδικα» και επιλέξει τον Αστικό Κώδικα, τότε εσείς ως νομικός λέτε πως η μειονότητα αποκλειστικά βρίσκεται στο Ισλαμικό Δίκαιο και δεν μπορεί να πάει σε κάποια άλλη νομική οδό;

Αϊχάν Σιακήρ: Οι προσωπικές μου απόψεις είναι διαφορετικές. Αλλά ως νομικός λέω το εξής και αυτό μπορεί να φανεί πολύ βαρύ για τη μειονότητα. Οι νόμοι είτε του οικογενειακού είτε του κληρονομικού δικαίου είναι δημόσιας τάξης. Σε ορισμένα θέματα που έχουν χαρακτήρα δημόσιας τάξης τα άτομα δεν έχουν δικαίωμα επιλογής. Διότι αυτά έχουν χαρακτήρα δημόσιας τάξης. Το δικαίωμα επιλογής των ατόμων στη νομική υπάρχει μόνο και μόνο στις συμβατικές σχέσεις και τα άτομα μπορούν να επιλέξουν όποιο δίκαιο θέλουν.

Ως ένας νομικός εσείς το θεωρείται φυσικό; Είστε υπέρ αυτού; Για παράδειγμα τότε όλοι να παντρευτούν με το ζόρι στις Μουφτείες;

Αϊχάν Σιακήρ: Αυτό που λέτε εσείς πρόκειται για φαντασία. Εμείς ως νομικοί ερμηνεύουμε τα άρθρα των παρόντων νόμων και συμμορφωνόμαστε με τα άρθρα του νόμου. Δεν κάνουμε φιλοσοφία νομικής. Δηλαδή εγώ δεν μπορώ να πω αν είναι καλό ή κακό, ή αν μια δικαστική απόφαση είναι καλή ή άσχημη.

Η Ελλάδα είναι μια χώρα η οποία έχει υποσχεθεί να συμμορφωθεί με τις αποφάσεις του ΕΔΔΑ στα ζητήματα που υπάρχουν παράβαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Για παράδειγμα κατά τη γνώμη σας από νομικής άποψης δεν πρόκειται για παράβαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων αν όλοι αναγκαστούν να παντρεύονται στις Μουφτείες;

Αϊχάν Σιακήρ: Η απόφαση του Αρείου Πάγου υπ. αριθ. 1862 που εκδόθηκε το 2013 και δεκάδες παρόμοιες αποφάσεις λένε ότι: Το Ισλαμικό Δίκαιο, είτε όταν πρόκειται για το οικογενειακό είτε για το κληρονομικό δίκαιο, που προβλέπεται για τη Μουσουλμανική Μειονότητα της Δυτική Θράκης σε καμία μα καμία περίπτωση δεν παραβιάζουν το Ελληνικό Σύνταγμα και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Πρόκειται για μια πρόσφατη απόφαση.

Τότε γιατί κάποιοι από τη μειονότητα ακόμα και κάποιο δικηγόροι προσφεύγουν στο δικαστήριο με τη δικαιολογία ότι είναι λανθασμένες οι αποφάσεις που έχει εκδώσει ο Μουφτής;

Αϊχάν Σιακήρ: Δεν μπορούν να το πουν αυτό. Γιατί δεν μπορούν; Διότι στη νομική υπάρχει μια λέξη που λέγεται δικαιοδοσία. Τι είναι η δικαιοδοσία; Είναι ένα δικαίωμα που έχει παραχωρηθεί στο δικαστήριο. Υπάρχει μια δικαστική απόφαση που εκδίδει η Μουφτεία. Αυτή η δικαστική απόφαση πηγαίνει στο Πρωτοδικείο, όπου λες «εγώ πήρα μια απόφαση από τη Μουφτεία, κοιτάξτε σας παρακαλώ αν είναι σωστή ή όχι αυτή απόφαση και επικυρώστε την». Ο δικαστής ή οι δικαστές επεξεργάζονται την απόφαση σύμφωνα με το Σύνταγμα και το Ευρωπαϊκό Δίκαιο και την επικυρώνουν.

ΤΩΡΑ ΦΤΑΣΑΜΕ ΣΕ ΕΝΑ ΖΗΤΗΜΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΟ ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΣΑΣ. ΕΔΩ ΚΑΙ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ…

Έχουμε ακούσει αρκετές φορές πως τα δικαστήρια θεωρούν λανθασμένες κάποιες αποφάσεις των Μουφτειών και τις διορθώνουν…

Αϊχάν Σιακήρ: Όχι, σε αυτό το σημείο φτάσαμε σε ένα σημείο που θα μπορούσε να είναι στο πρωτοσέλιδο του περιοδικού σας, και όχι η δική μας προσωπική υπόθεση. Εδώ και δεκάδες χρόνια κάποιες αποφάσεις που έχουν εκδοθεί από τις Μουφτείες, για παράδειγμα αποφάσεις στις δίκες περί διατροφής ή επιμέλειας των παιδιών, πέρασαν με έναν ή τον άλλον τρόπο από τα Ελληνικά δικαστήρια. Εδώ και δυο χρόνια δυστυχώς αυτές οι αποφάσεις με κάποιον τρόπο απορρίπτονται. Παρόλα αυτά εγώ σας λέω το εξής: Υπάρχει η απόφαση του Αρείου Πάγου υπ. αριθ. και ημερομηνία 2138/2013 η οποία είναι κατά αυτών των εκδοθέντων αποφάσεων. Παρόλα αυτά λέει πως όσο και εσείς στα κατώτερα δικαστήρια να το απορρίπτεται, υπάρχουν αποφάσεις του Αρείου Πάγου που λένε πως η Μουφτεία έχει δικαιοδοσία. Δηλαδή ο Άρειος Πάγος δεν το συζητά. Είτε για το οικογενειακό είτε για το κληρονομικό δίκαιο αποδέχεται το Ισλαμικό Δίκαιο ως δημόσιας τάξης και συνεχίζει να το εφαρμόζει.

Δηλαδή προκύπτει το εξής: Πρώτον, το κράτος έχει το δικό της νομικό καθεστώς και συμπληρωματικά σε αυτό…

Αϊχάν Σιακήρ: Όχι, σε καμία περίπτωση δεν είναι συμπλήρωμα. Δεν μπορεί να υπάρξει παράλληλο δίκαιο. Υπάρχει το κράτος και στο εσωτερικό δίκαιο αυτού του κράτους υπάρχει το άλλο.

Η ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΗΣ

Όμως, ένα μέλος της Μειονότητας, εκτός από το Ισλαμικό Δίκαιο δεν έχει το δικαίωμα επιλογής του Αστικού Δικαίου;

Αϊχάν Σιακήρ: Σύμφωνα με τη Συνθήκη της Λοζάνης, σύμφωνα με το οικογενειακό και το κληρονομικό δίκαιο, οι μειονότητες ρυθμίζουν αυτά τα θέμα σύμφωνα με τα δικά τους ήθη και έθιμα. Οι Ρωμιοί της Κωνσταντινούπολης και οι Εβραίοι είπαν εμείς δεν θέλουμε το Βυζαντινό Δίκαιο και τους νόμους της Τορά, εμείς θέλουμε το Ελληνικό ή το Τουρκικό Αστικό Δίκαιο. Η δική μας μειονότητα δεν εγκατέλειψε μονομερώς αυτό το δικαίωμα της. Συνεπώς, αν ζητείται να παραιτηθούμε από αυτά τα κεκτημένα δικαιώματα μας, υπάρχει μια μοναδική λύση. Η κάλπη. Μπορεί να ρωτήσουν τη μειονότητα 80-90 χρόνια μετά. Θέλετε και εσείς να παραιτηθείτε από τα δικαιώματα σας όπως οι Εβραίοι και οι Ρωμιοί, θέλετε να παραιτηθείτε από τα άρθρα 42 και 45 της Συνθήκης της Λοζάνης; Κανένας, κανένα κόμμα, κανένας διανοούμενος δεν μπορεί να το πει μονομερώς. Από νομικής άποψης πρέπει να κάνει το εξής: Πρέπει να τοποθετηθεί μια κάλπη στην κεντρική πλατεία της πόλης και στα χωριά και στη συνέχεια να ειπωθεί ξεκάθαρα στη μειονότητα: Εσείς παραιτείστε από τη Σαρία ή όχι; Από τη στιγμή που θα ειπωθεί «ναι παραιτούμαστε» τότε θα τρυπωθεί η Συνθήκη της Λοζάνης. Η Μειονότητα δεν έχει παραιτηθεί από αυτό το δικαίωμα. Για να παραιτηθεί από αυτά τα δικαιώματα και το δίκαιο της πρέπει να παρθεί η έγκριση της μειονότητα.

Ως νομικός, κατά την άποψη σας αν κοιτάξουμε από τη σκοπιά του σύγχρονου δικαίου θεωρείτε ότι κάποια σημεία του Ισλαμικού Δικαίου παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα;

Αϊχάν Σιακήρ: Ως νομικός εγώ εφαρμόζω τα άρθρα του δικαίου. Αν αυτή τη στιγμή εγώ στα χέρια μου έχω μια απόφαση του Αρείου Πάγου από το 2013 και η απόφαση αυτή λέει το Ισλαμικό Δίκαιο δεν παραβιάζει το Σύνταγμα, την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, τότε εγώ πρέπει να συμμορφωθώ με αυτήν.

ΚΑΠΟΙΟΙ ΠΑΙΖΟΥΝ ΜΕ ΤΑ ΝΕΥΡΑ ΤΗΣ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑΣ

Όμως υπάρχει ένα αξίωμα που είναι πάνω και από τον Άρειο Πάγο: Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΔΑ). Ξέρουμε ότι το ΕΔΔΑ έχει θεωρήσει λανθασμένες κάποιες αποφάσεις του Αρείου Πάγου και έχει καταδικάσει την Ελλάδα. Κατά την άποψη σας και το ΕΔΔΑ προσεγγίζει όπως ο Άρειος Πάγος τα τμήματα του Ισλαμικού Δικαίου που εφαρμόζονται στη Δυτική Θράκη;

Αϊχάν Σιακήρ: Το ΕΔΔΑ προσεγγίζει τα ζητήματα από την οπτική γωνιά της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Άλλωστε το ΕΔΔΑ δεν έχει τη δύναμη κύρωσης. Το είδαμε αυτό στις αποφάσεις των συλλόγων μας. Για παράδειγμα υπάρχουν κάποιες αποφάσεις σχετικά με τη Τουρκική Ένωση Ξάνθης. Κατά την άποψη μου το ΕΔΔΑ, που δεν έχει τη δύναμη κύρωσης, δεν είναι το αμέσως ανώτερο δικαστήριο από τον Άρειο Πάγο. Επιπρόσθετα υπάρχουν οριστικές αποφάσεις του Αρείου Πάγου που λένε ότι η εφαρμογή του Ισλαμικού Δικαίου δεν παραβιάζει την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Για παράδειγμα ο Άρειος Πάγος λέει ότι η εφαρμογή της Σαρίας δεν είναι κατά της αρχής δίκαιης δίκης της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Το ΕΔΔΑ για μια διαθήκη μπορεί να πει δεν έκανες το ένα, δεν έκανες το άλλο, παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ναι όμως στα εσωτερικά δίκαια όλων των κρατών υπάρχουν κάποιοι περιορισμοί όσον αφορά τη κληρονομιά. Ο νόμος λέει το εξής για έναν από αυτούς του περιορισμούς: Με διαθήκη δεν μπορείς να απορρίψεις τελείως τον κληρονόμο σου. Για παράδειγμα είμαστε δυο αδέρφια και βγαίνει μια διαθήκη στην οποία γράφει «εγώ αφήνω όλη την περιουσία μου σε ένα από τα δυο παιδιά μου». Ποιο είναι όμως το δικαίωμα του άλλου παιδιού; Πενήντα τοις εκατό. Και εκείνος έχει ένα προστατευμένο μερίδιο. Ο νόμος του Ελληνικού κράτος λέει πως εσύ υποχρεούσαι οπωσδήποτε να αφήσεις το 25% αυτής της περιουσίας στον άλλον κληρονόμο σου. Έχει μπει ένας περιορισμός στη διαθήκη. Τώρα εγώ τι θα κάνω δηλαδή; Να προσφύγω στο ΕΔΔΑ επειδή μου έχει επιβληθεί ένας περιορισμός;

Εμείς πάντα είδαμε τις επιθέσεις εις βάρος των κεκτημένων δικαιωμάτων της μειονότητας. Αυτό που θέλω να πω είναι πως κάποιοι ασχολούνται με τα νεύρα της μειονότητας, κάποιοι δίνουν την αφορμή και κάποιοι ανοίγουν αυτά τα ζητήματα.

Στις δημοκρατίες δεν μπορεί να υπάρξει ένας εξαναγκασμός της μορφής «θα φορέσουν όλοι καπέλο». Συνεπώς δεν μπορεί να ειπωθεί ότι «όλοι θα παντρευτούν στις μουφτείες». Σας ρωτώ για τρίτη φορά και εσείς κάθε φορά λέτε το ίδιο. Αυτό που λέτε εσείς είναι σαν το «θα φορέσουν όλοι καπέλο». Αν είσαι Μουσουλμάνος στη Δυτική Θράκη τότε δεν υπάρχει ένας εξαναγκασμός της μορφής «θα φορέστε όλοι καπέλο»;

Αϊχάν Σιακήρ: Εντάξει αλλά και εγώ να πω το εξής: Ψηφίζεται ένας νόμος που λέει θα πληρώσουν όλοι ΕΝΦΙΑ και πληρώνουν όλοι ΕΝΦΙΑ, αυτός δεν είναι εξαναγκασμός; Υπάρχουν οι νόμοι που έχουν ψηφιστεί και αυτοί οι νόμοι εφαρμόζονται.

Η ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΙΣΛΑΜΙΚΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΚΑΙ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

Εσείς επίμονα λέτε ότι δεν μπορεί να αποφύγει κανείς την εφαρμογή της, τότε και εγώ να σας ρωτήσω το εξής: Από ότι ξέρω η Ελλάδα προσφέρει δυο επιλογές σε όσους θέλουν να παντρευτούν. Όποιος θέλει παντρεύεται στο δημαρχείο, όποιος θέλει παντρεύεται στη μουφτεία. Σύμφωνα με τη γνώμη σας με το μάτι ενός νομικού όλοι οι γάμοι που τελούνται στα δημαρχεία δεν είναι γάμοι;

Αϊχάν Σιακήρ: Η ερώτηση σου είναι πάρα πολύ ωραία. Αφού από νομικής άποψης αυτό που λέμε δικαστικές αρμοδιότητες του μουφτή προκύπτουν από τα άρθρα του νόμου 1931 και έχουν χαρακτήρα δημόσιας τάξης τότε κατά την άποψη μου από νομικής άποψης δεν υπάρχει δικαίωμα επιλογής είτε όταν πρόκειται για το οικογενειακό είτε για το κληρονομικό δίκαιο.

Σε όλη τη ζωή σας δηλαδή δεν σας ήρθε κανένας να σας πει «είμαι αδικημένος για αυτό το ζήτημα του Ισλαμικού οικογενειακό και κληρονομικού δικαίου, υπερασπίστε με σύμφωνα με τον Αστικό Κώδικα»;

Αϊχάν Σιακήρ: Σαφέστατα και ήρθε, υπήρξαν φορές που ήμουν με το μέρος του Αστικού Δικαίου. Όμως υπάρχει το εξής ζήτημα: όταν η υπόθεση έφτασε στους ανώτατους δικαστές, πάντα χάσαμε τη δίκη.

Τότε λοιπόν όλοι οι δικηγόροι αναλαμβάνουν αυτές τις υποθέσεις γνωρίζοντας ότι θα χάσουν…

Αϊχάν Σιακήρ: Καθένας έχει τα δικά του πιστεύω. Λέει εγώ μπορώ να κερδίσω αυτή τη δίκη και αναλαμβάνει την υπόθεση. Όπως υπάρχουν οι πιθανότητες έτσι υπάρχουν και οι λεπτές ισορροπίες. Δεν μπορώ να εκφράσω άποψη σε αυτό το θέμα. Κοιτάξτε την Αγγλία. Εκεί υπάρχουν Ισλαμικά δικαστήρια που ιδρύθηκαν για τα ζητήματα οικογενειακού δικαίου ανάμεσα στους Μουσουλμάνους πολίτες της Αγγλίας. Σκεφτείτε μια Αγγλική κοινωνία, που θα τη λέγαμε πολύ Ευρωπαϊκή, πολύ προχωρημένη, τότε γιατί αποφάσισε λοιπόν να ιδρύσει αυτά τα δικαστήρια; Αν ήταν τόσα κακά και άσχημα οι Άγγλοι δεν θα το επέτρεπαν. Από τη μια λέτε κληρονομιά, ισότητα αλλά σχετικά με την επιμέλεια των παιδιών στο οικογενειακό δίκαιο…

Ναι αλλά τα δικαστήρια αυτά στην Αγγλία είναι μόνο για γάμους, δεν έχουν άλλη λειτουργικότητα εκτός από αυτό.

Αϊχάν Σιακήρ: Ναι αλλά δεν έχει σημασία. Οι Άγγλοι δεν έχουν συνάψει με κανέναν κάποια Συνθήκη της Λοζάνη ή Συνθήκη των Αθηνών και χωρίς να έχουν καμία υποχρέωση σύμφωνα με τα δικά τους ήθη και έθιμα ένιωσαν την ανάγκη να ιδρύσουν ένα τέτοιο δικαστήριο. Το κάνουν χωρίς να έχουν κάποια υποχρέωση για να το κάνουν. Σκεφτείτε μια Ελλάδα η οποία έχει υπογράψει τις Συνθήκες της Λοζάνης και των Αθηνών και μια ομάδα ανθρώπων θέλουν να διαλυθεί ένα νομικό καθεστώς που υπάρχει σύμφωνα με διεθνείς συνθήκες και κατά κάποιους είναι πάνω από τους νόμους και κατά κάποιος έχουν ισχύ συντάγματος.

ΟΠΩΣ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΙΔΡΥΘΕΙ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ

Τι θα θέλατε να πείτε στο τέλος;

Αϊχάν Σιακήρ: Στην κοινωνία μπορεί να υπάρξουν κάποιες δίκαιες ή άδικες απόψεις. Κάποιες ομάδες της κοινωνίας μπορεί να ισχυρίζονται ότι κάποιο νόμοι είναι σωστοί ή λανθασμένοι. Σε αυτές μπορεί να συγκαταλέγονται και τα πολιτικά κόμματα, και οι κοινωνίες αλλά και οι σύλλογοι. Κατά την άποψη μου όπως συμβαίνει σε όλη την Ευρώπη έτσι και στην Ελλάδα πρέπει να ιδρυθεί το συνταγματικό δικαστήριο το οποίο θα είναι εκείνος ο φορέας που θα μπορεί να βλέπει με τον καλύτερο τρόπο το πώς εφαρμόζονται οι νόμοι και το νομικό σύστημα. Το συνταγματικό δικαστήριο είναι τόσο ισχυρό ώστε δεν κινείται σύμφωνα με συμφέροντα πολιτικών και κοινωνικών ομάδων. Αν αναζητήσετε στο Google θα δείτε ότι στη Χούντα ο Παπαδόπουλος είχε ιδρύσει το Συνταγματικό Δικαστήριο και είχε τοποθετήσει σε αυτά τα δικαστήρια αξιωματικούς δικαστές που ήταν δικοί του άνθρωποι. Όμως εκείνο το Συνταγματικό Δικαστήριο ήταν τόσο σοβαρό που η ίδια η Χούντα αναγκάστηκε να το καταργήσει. Για αυτόν τον λόγο λοιπόν κατά την άποψη μου χρειάζεται οπωσδήποτε να ιδρυθεί Συνταγματικό Δικαστήριο στην Ελλάδα. Όλοι οι δικηγορικοί σύλλογοι πρέπει να ξεκινήσουν αγώνα για αυτόν τον σκοπό.

Αποκλειστική και μοναδική συνέντευξη της Χατιτζέ Μολλά Σαλήχ που έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στην προαιρετική εφαρμογή της Σαρίας στη Θράκη! Τι είπε; Τι έζησε;