Batı Trakya’nın,Yardımlı köyünde bir evde seramik işçiliği yapıyorum. Sürekli yanımda duran ev sahibi amca, daha doğrusu dede “eskileri” anlatıp duruyor. Kaçınılmaz olarak konu, azınlık haklarına geliyor.
“Sen bilmezsin, yetişmedin çöcüm, benim gençliğimde traktör diploması vermiyorlardı bize. Bizim köyde ilk traktör alanlardanım ben. Bi candırma vardı, Ksilagani’den. Her sabah köyümüze geliyordu. Gördüğün bu topraklı sokak yolda traktör izi görür görmez, hemen köy girişinde beklemeye başlardı. Tarla dönüşü beni hep yazardı. Bi sürü prostimo (ceza) toplandı. Ne yapacağımızı uzun uzun düşündük.
Rahmetli yengen bi çözüm bulmuştu. Sabahları ben traktörle tarlaya yalnız başıma gitmeye başladım. Yengen, taa köy çıkışına kadar traktör izlerini süpürgeyle örterdi ve tarlaya arkadan yayan gelirdi.”
Kamil Sıcakemin
Azınlıkça'yı Google Haberlerde takip et
Azınlıkça'yı Facebook'ta takip et
Azınlıkça'yı Twitter'da takip et
