Emekli Psikiyatr Doktor İbram Onsunoğlu’nun Tiken’deki Dağınık Gözlemler köşesinde kaleme aldığı “Ablam ile Agam” başlıklı yazısı şöyle:
DAĞINIK GÖZLEMLER
Ablam ile agamla yolda karşılaştık. Kemalist gelenekten bir karıkoca.
-Marabayın marabayın karıkoca!
Ab: -Nasılsın be güzel kadaşım?
-İyi be ablacıym. Tekerlenip gidiyz işte. Siz n’apıysınız?
Ab: -Bil ki senin yazlanı hep okuym. O güzel yazılanı.
-Aman abla! Benim yazıları okumak tehlikeli iş. Başına bi şey gelmesin!.
Ag: -Ben sana dikkat et deym işte.
Ab: -Valla ben hiç kaçırmeym. Ne yazarsan zevkle okuym.
-Aman duymasınlar.
Ag: -Yerin kulağı var.
Ab: -Yazdıklanın hepsini okuym. Ama beğendim diye tıklamadığıma bakma.
-Ne me lazım. İyi yapıysın. Tıklarsan sonra görecekler.
Gülüşüyoruz üçümüz birden, sonra gülüşlerimiz kahkahaya dönüşüyor. Etrafımıza da bakarak, biri ne konuştuğumuzu işitmiş olmasın. Koca Kapı’nın -Derin Devletin Azınlığa dayattığı sansürle dalga kırıyoruz. Gülüyoruz ama aslında üçümüzün de canı sıkkın ve öfkeliyiz. Canı en sıkkın olanı tabii benim.
Senin yazılarını okuyoruz, ama “like” yapmaya korkuyoruz diyen başkaları da çıkıyor. Yazılarımı okuyup ta onu bile demeye korkanların olduğunu biliyorum. Tabii küfredenlerimin de çok olduğunu. Kimseye kusur bulduğum yok.
Ama beni bu baskı, bu özgürsüzlük ortamı isyan ettiriyor. Kendimden bir taşkınlık yapmaktan korkuyorum. Bu yaşta!
Albaylar Cuntası döneminden daha kötü durumlar. O zaman gizli gizli ve sesini duyurmadan herkesle konuşabiliyordun, dertleşebiliyordun, toplumda ayrışma yoktu. Şimdi politize olan herkes birbirinden korkuyor. Ve bu korku Türkiye’den. Türkiye’deki korkunun aynısı, hatta birkaç kat fazlası.
“Ana Vatan”daki yetkili Azınlıktaki bu durumdan gurur mu duyar acaba?… Ooh, ben de ne diyorum! Tabiî gurur duyuyor. Gurur duymasa, meydana gelmesine müsaade de mi ederdi?
23.7.2018
Azınlıkça'yı Google Haberlerde takip et
Azınlıkça'yı Facebook'ta takip et
Azınlıkça'yı Twitter'da takip et
