ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ: ΜΙΑ ΑΣΠΟΝΔΥΛΗ ΥΠΑΡΞΗ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ ΟΙ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ – ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΟΥΔΟΣ

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ: ΜΙΑ ΑΣΠΟΝΔΥΛΗ ΥΠΑΡΞΗ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ
ΟΙ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ
ΓΙΩΡΓΟΣ Α. ΔΟΥΔΟΣ

Το Σύνταγμα ορίζει, ότι τα πολιτικά κόμματα, έχουν χρέος με την  οργάνωση και τη δράση τους να εξυπηρετούν την ελεύθερη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος (άρθρο 29).

Αν ξεφυλλίσει κάποιος σελίδες από την πολιτική ιστορία της Ελλάδας, από το 1830, που αναγνωρίσθηκε επίσημα το ανεξάρτητο ελληνικό κράτος, συγχρόνως έκαναν την εμφάνισή τους τα πρώτα πολιτικά κόμματα. Οι ονομασίες χαρακτηριστικές: “Αγγλικό κόμμα”, “Γαλλικό κόμμα” και “Ρωσικό κόμμα”. Ήταν φατρίες, που ήθελαν να εξυπηρετήσουν συμφέροντα των τότε μεγάλων δυνάμεων της Ευρώπης στην Ελλάδα και δίχαζαν τους κατοίκους της ανεξάρτητης Ελλάδος.

Αν εξαιρέσουμε το ΚΚΕ, όλα τα άλλα πολιτικά κόμματα στη χώρα, είναι οχήματα συνασπισμένων ιδιοτελών “ηγετίσκων”, που ακολουθούν έναν αρχηγό, που περιβάλλουν με εμετική προσωπολατρία.  Όλοι αυτοί, που αυτοαποκαλούνται με περισσό θράσος πολιτικοί, ορέγονται τη νομή της εξουσίας του κράτους προς ίδιον όφελος!

Η παραπάνω ζοφερή κατάσταση δεν έχει αλλάξει, ούτε όσο κυβερνά ο ΣΥΡΙΖΑ, που διατείνεται πως εκφράζει την “Ριζοσπαστική Αριστερά”! Ο κομματισμός του κράτους είναι ορατός, η προσωπολατρία του Αλέξη Τσίπρα, από υποτιθέμενους αριστερούς, σχεδόν χυδαίος…. Με τους ‘Ανεξάρτητους Έλληνες’ δεν πρόκειται να ασχοληθώ, γιατί είναι ολοφάνερη η μεταξύ τους συνομοσπονδία χωρίς αρχές!

Μέσα στην σχεδόν καθολική δομική κρίση της ελληνικής κοινωνίας, το πολιτικό σύστημα της χώρας είναι αναξιόπιστο, αναποτελεσματικό και συγκεντρώνει την απαξία των περισσότερων πολιτών, με εξαίρεση εκείνων που ωφελούνται από το σύστημα, όντας σφογγοκωλάριοι του κόμματος ή των κομμάτων που  παίζουν στο δημόσιο θέατρο τον ρόλο της κυβέρνησης!

Η Ελλάδα αποδεικνύεται ασπόνδυλο κράτος, υπό την έννοια, ότι στερείται δομών δημόσιας διοίκησης ανεπηρέαστης από τα κόμματα. Τα  πολιτικά κόμματα έχουν διαβρώσει κάθε πτυχή του εθνικού βίου. Οι πολίτες καταντούν πελάτες των βουλευτών, πιο πολύ του κόμματος που νέμεται την εξουσία, εξού και ο όρος, όσον αφορά την Ελλάδα “πελατειακό κράτος”!

Στο ελληνικό κράτος δεν έχουμε σαφή και σχετικά σταθερή εξωτερική πολιτική. Δεν έχουμε εκπαιδευτική πολιτική δομημένη σε σταθερούς άξονες, που να επιδεικνύουν πρώτιστα σεβασμό στους μαθητές και στους φοιτητές και κατόπιν στους εκπαιδευτικούς κάθε βαθμίδας. Είναι απελπιστικό το φαινόμενο να αλλάζει η εκπαιδευτική πολιτική της χώρας, ακόμα και αν αλλάξει ο υπουργός Παιδείας, χωρίς να έχει γίνει αλλαγή κυβέρνησης. Η Ελλάδα, μολονότι διαθέτει ποικίλες μειονότητες, εντούτοις τις πολεμά, τις ποδοπατά, τις αποκεφαλίζει, ποτέ δεν είχε αξιόπιστη μειονοτική πολιτική. Αναγνωρίζει ως κράτος μόνο την Μουσουλμανική Μειονότητα της Θράκης, προβάλλοντας το  βλακώδες ευφυολόγημα των εκάστοτε κυβερνούντων, ότι η ύπαρξή της προβλέπεται από την Συνθήκη της Λοζάνης!

Εξαιτίας εγκληματικών συμπεριφορών του κράτους απέναντι στους μειονοτικούς Μουσουλμάνους, επί σειρά ετών, στην Θράκη έχει καταρρακωθεί η εμπιστοσύνη στο ελληνικό κράτος. Οι περίφημες μπάρες, που είχαν δημιουργήσει σύνορα μέσα από τα σύνορα στις παραμεθόριες περιοχές της χώρας, ενώ παντού είχαν καταργηθεί το 1970, στην ορεινή Θράκη καταργήθηκαν το 1995!

Η Θράκη έχει  καταντήσει το γεωγραφικό διαμέρισμα της Ελλάδος, όπου  η διαφθορά ανθρώπων φτάνει στα άκρα! Οι ψυχές και οι συνειδήσεις, πρώτιστα των Μουσουλμάνων, αδιάφορα ως προς την φυλετική τους ταυτότητα, αλλά και των Χριστιανών, παίζονται στα ζάρια μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας!

Ας έρθουμε όμως σε κάποιες πρωτοτυπίες του ελληνικού κράτους: Από τη μια μεριά, το ελληνικό νομικό σύστημα, έχει υιοθετήσει τον ιερό μουσουλμανικό νόμο, που πηγάζει από την Σαρία. Από την άλλη, ο Μουφτής, είναι δημόσιος υπάλληλος από το 1991, ενώ οι Μουφτείες θεωρούνται δημόσιες υπηρεσίες του Υπουργείου Παιδείας. Το τραγελαφικό της νεοελληνικής εφευρετικότητας είναι, ότι στον Μουφτή, έναν δημόσιο υπάλληλο, έστω υψηλόβαθμο, το κράτος, έχει εμπιστευτεί το λειτούργημα του δικαστή, που δικάζει υποθέσεις Μουσουλμάνων ελληνικής υπηκοότητας για σημαντικές βιοτικές σχέσεις τους. Ως τις αρχές του 2018, η δικαστική δικαιοδοσία του Μουφτή  ήταν ασφυκτικά υποχρεωτική, ενώ ευτυχώς έχει γίνει πλέον προαιρετική….

Αυτή η κατάσταση καθιστά τον Μουφτή, ως πνευματικό ηγέτη της μουσουλμανικής θρησκευτικής κοινότητας, υποχείριο του κάθε πιθανώς στενόμυαλου “ελληνορθόδοξου Χριστιανού” ή ακόμα και υπερφίαλα φιλόδοξου, που θα τύχει να έχει το γραφείο του στο Μαρούσι, στην έδρα του Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, και να είναι αρμόδιος για ζητήματα της Μουσουλμανικής Μειονότητας…. Στο παρελθόν λόγου χάρη, υπήρξε γενικός γραμματέας θρησκευμάτων, που είχε βαλθεί να επιβάλλει αλλαγή στις σφραγίδες των Μουφτειών Κομοτηνής και Ξάνθης! Ήθελε οι σφραγίδες να φέρουν τον “σταυρό” του κρατικού εθνόσημου, αγνοώντας, αν και καθηγητής πανεπιστημίου, ότι οι συγκεκριμένες Μουφτείες υπήρχαν προτού εμφανιστεί το ελληνικό κράτος στην Δυτική Θράκη! Για να μην προκληθεί παρανόηση, κάθε καλής πίστης παρατηρητής των πρωτοβουλιών και δραστηριοτήτων του σημερινού γενικού γραμματέα θρησκευμάτων, θα πρέπει να παραδεχτεί ότι κατά την μακροχρόνια επιβίωσή του στην θέση που κατέχει, παρά τις εναλλαγές διαφορετικών κομμάτων στην κυβέρνηση, είναι παραγωγικός και όχι διακοσμητική παρουσία στο Υπουργείο Παιδείας, υποκείμενος βέβαια, όπως κάθε δημόσιος άνδρας σε κριτική, είτε χάριν επαίνου, είτε για αμφισβήτηση πεπραγμένων του….

 Σε όλες τις σουννιτικές χώρες, ο Μουφτής, είναι δημόσιος λειτουργός και διορίζεται. Πουθενά, δεν εκλέγεται, ούτε βέβαια στην Τουρκία! Ο Μουφτής είναι δημόσιος λειτουργός με κύριο χρέος να διασφαλίζει την ασφάλεια δικαίου, στον τρόπο εφαρμογής του ιερού μουσουλμανικού νόμου!

Ο δημόσιος λειτουργός, εξυπηρετεί το δημόσιο συμφέρον, αλλά έχει ευχέρεια επιλογών και πρωτοβουλιών, δεν υπόκειται σε διοικητική ιεραρχία.

Ο δημόσιος υπάλληλο είναι όργανο του κράτους, υπόκειται σε ιεραρχική εξάρτηση και πειθαρχική ευθύνη.

Η Μουφτεία, έχει αποτελέσει στην Ελλάδα τον τύπο οργάνωσης της μουσουλμανικής θρησκευτικής κοινότητας και παρόλα αυτά θεωρείται δημόσια υπηρεσία!!! Δηλαδή, ενώ το κράτος δεν μπορεί να παρεμβαίνει στις Ισραηλιτικές Κοινότητες, στις Ευαγγελικές Εκκλησίες, στην Καθολική Εκκλησία, ούτε βέβαια στην Ορθόδοξη Εκκλησία, που είναι “κράτος εν κράτει”(!), ο Γενικός Γραμματέας Θρησκευμάτων μπορεί να ασκεί πιέσεις, ελέγχους, ασφυκτική εποπτεία στους Μουσουλμάνους της Θράκης!

Η Ελλάδα ως κράτος, από την ίδρυσή της το 1830 αποδείχθηκε ως πάσχουσα από βαριάς μορφής δυσανεξία προς τις μειονότητες, κάθε μορφής και είδους. Οι καταδίκες της Ελλάδος από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων είναι πάρα πολλές, για απαράδεκτες και μη νόμιμες συμπεριφορές απέναντι σε μειονοτικούς θεσμούς και μειονοτικούς πολίτες. Οι εθνοκαθάρσεις από το ελληνικό κράτος είναι παροιμιώδεις στην πολιτική ιστορία, ενώ η βίαια ανταλλαγή πληθυσμών μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας, που την είχε συλλάβει ο Ελευθέριος Βενιζέλος και με “κρυφές” επιστολές του προς τον  Φρίντγιοφ Νάνσεν εισηγούνταν, πριν  από το 1923, αποτέλεσε υπόδειγμα απανθρωπίας και ξεριζωμού και στην περίπτωση της Ινδίας και του Πακιστάν!

Οι θρησκευτικές κοινότητες πρέπει να απολαμβάνουν αυτονομία απέναντι στην κρατική εξουσία. Αυτή η κατάσταση προβλέπεται τόσο από διατάξεις του ευρωπαϊκού δικαίου των δικαιωμάτων του ανθρώπου, που ισχύει στην Ελλάδα με αυξημένη ισχύ μάλιστα (άρθρο 28 του Συντάγματος), αλλά και από το άρθρο 13 του Συντάγματος. Ενώ ως προς όλες τις θρησκευτικές κοινότητες που υπάρχουν στην Ελλάδα ισχύει ο σεβασμός της αυτονομίας τους, ως προς την Μουσουλμανική Κοινότητα της Θράκης, η αυτονομία ποδοπατείται από την Γενική Γραμματεία Θρησκευμάτων, αφού κάθε λίγο και λιγάκι γίνονται παρεμβάσεις, από Χριστιανούς γραφειοκράτες του Υπουργείου προς τους Μουφτήδες και δι’ αυτών προς όλη την θρησκευτική κοινότητα. Μάλιστα, δεν είναι λίγες οι φορές, που υπάλληλοι της Γενικής Γραμματείας Θρησκευμάτων απευθύνονται στους Μουφτήδες, κυρίως Κομοτηνής και Ξάνθης, με έγγραφα που σπεύδουν να τους υπενθυμίζουν την δημοσιοϋπαλληλική τους ιδιότητα και την υπαγωγή τους στο πειθαρχικό δίκαιο των Δημοσίων Υπαλλήλων!

Όπως με θλίψη και οργή μου έχουν εκμυστηρευτεί Θρακιώτες Μουσουλμάνοι, που αγαπούν με επίγνωση την Ελλάδα, οι πιέσεις των τελευταίων χρόνων προς τις Μουφτείες και τους Μουφτήδες, μόνο με την περίοδο της χούντας  των επίορκων στρατιωτικών μπορεί να συγκριθούν!

Τα Υπουργεία Παιδείας και Εξωτερικών, που εμφανίζονται ως συναρμόδια για τα ζητήματα της Μουσουλμανικής Μειονότητας, είναι καιρός να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Επί δύο (2) χρόνια οι νόμιμες Μουφτείες βρίσκονται υπό καθεστώς οικονομικής ασφυξίας. Απλήρωτοι οι υπάλληλοι των Μουφτειών, απλήρωτοι οι ιμάμηδες, οι μουεζίνηδες που εξαρτώνται από τις Μουφτείες, τουλάχιστον στην Κομοτηνή και στην Ξάνθη. Το ελληνικό κράτος, με την κυβέρνηση της σύμπραξης ‘ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛΛ’, στην Θράκη παίζει το παιχνίδι της Άγκυρας! Η Υπηρεσία Πολιτικών Υποθέσεων του Υπουργείου Εξωτερικών, είναι ανύπαρκτη, αφού ένας απόστρατος, πολιτικός φίλος του κ. Κοτζιά και μέλος του περιβόητου ‘Πράττω’, έχει ορισθεί σύμβουλος του Υπουργού και του έχουν δοθεί ένα σωρό καίριες αρμοδιότητες, που δεν είναι νόμιμες, σύμφωνα με την διάταξη του Προεδρικού Διατάγματος 63/2005, άρθρο 65 παράγραφος 3!

Απαξιώνει το κράτος, υπό την παρούσα κυβέρνηση, τους Μουφτήδες Μέτσο Τζεμαλή και Μεχμέτ Εμίν Σινίκογλου, ανθρώπους που επί τριάντα είναι ως personae non grata, ανεπιθύμητοι να επισκεφθούν την Τουρκία, στα πρόσωπά τους επί τρεις δεκαετίες υπομένουν οχετούς από τους βόθρους της τουρκικής προπαγάνδας στη Θράκη. Πρόκειται για ανθρώπους, με τεράστιο κύρος στον μουσουλμανικό κόσμο, που διακηρύττουν με λόγο τιμής και θάρρους, την αλήθεια για το status των Μουσουλμάνων στην Ελλάδα, σε διεθνή φόρα, σε μουσουλμανικά συνέδρια διεθνούς εμβέλειας. Και τώρα, ο μαθητευόμενος μάγος μας κ. Αλέξης Τσίπρας, που νομίζει ότι μπορεί να μας πείσει πως παραμένει αριστερός, επειδή δεν φορά λαιμοδέτη, αποφάσισε πως στην Ελλάδα, οι Μουφτήδες πρέπει να εκλέγονται, ενώ όπως λέχθηκε πιο πάνω, αυτό δεν συμβαίνει πουθενά. Την εκλογή των Μουφτήδων στην Ελλάδα, την θέλει και την επιδιώκει εδώ και χρόνια η Τουρκία, προφανώς ελπίζοντας, πως θα αναδειχθούν Μουφτήδες μετά από εκλογές “τουρκοδίαιτοι”, που το μυαλό και η καρδιά τους θα είναι στραμμένα στην Άγκυρα και όχι στην Μέκκα!

Όπως λέχθηκε πιο πάνω, η Ελλάδα, ποτέ δεν είχε μειονοτική πολιτική, βασισμένη σε σταθερές αξίες και θεμελιωμένη στο δίκαιο του Συμβουλίου της Ευρώπης, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και στο Σύνταγμα της χώρας. Μιας και το κράτος δεν μπορεί να επεμβαίνει σε καμιά άλλη θρησκευτική κοινότητα, το κάνει, λόγω ενός παράνομου καθεστώτος, που ρυθμίζει τα ζητήματα της Μουσουλμανικής  Μειονότητας στην Θράκης με τις Μουφτείες και τους Μουφτήδες. Το ότι η νομοθεσία για την μουσουλμανική κοινότητα και για τους Μουφτήδες πρέπει να αλλάξει, είναι βέβαιο. Όχι όμως σύμφωνα με τα κελεύσματα της Άγκυρας!

Και αναρωτιέμαι, μήπως ο κ. Τσίπρας, που αμφιβάλλω αν ξέρει κάτι  ελάχιστο, έστω περί Ισλάμ, όπως και περί Ορθοδοξίας, επιχειρεί με τις πομφόλυγες περί εκλογής Μουφτήδων να κρατήσει στο “μαντρί” του ΣΥΡΙΖΑ, πρώτιστα τον Χ. Ζεϊμπέκ, εγκάρδιο φίλο του ψευτομουφτή Α. Μετέ, αλλά και κάθε άλλο πιθανό “αντάρτη”!

©ΓΙΩΡΓΟΣ Α. ΔΟΥΔΟΣ

15/07/18