Solucanlar üzerinde deneyler yapan bilim insanları, erken yaşta oksidatif stres geçiren bireylerin daha dayanıklı hâle geldiği ve daha uzun yaşadığını tespit etti.
Oksidatif stres, oksitlenme sonucu hücrelerin hasar görme sürecine deniyor.
Ayrıca aşırı fiziksel aktivite veya açlıkta meydana geliyor. İnsanlarda oksidatif stres; ateroskleroz, hipertansiyon, alzheimer hastalığı, diyabet, kısırlık, kronik yorgunluk sendromu gibi birçok ciddi hastalığın nedeni veya önemli bir bileşeni olarak gösteriliyor.
Nature dergisinin aktardığına göre, Michigan Üniversitesi’nden bilim insanları, Caenorhabditis elegans yuvarlak solucanlarını araştırırken yaşamlarının başında daha fazla oksitleyici ajan üreten solucanların, daha az reaktif oksijen türlerini üretenlere göre daha fazla yaşadığını tespit etti.
Sputnik’in aktardığına göre araştırmacılar, gözlemlerini doğrulamak için tüm popülasyonu reaktif oksijen türlerinin etkisine maruz bıraktı ve tüm popülasyonunun yaşam süresi arttı.
Genç solucanlarda reaktif oksijen türlerinin aşırı miktarda üretilmesinin histonlarda değişikliklere neden olduğu tespit edildi.
Oksidatif strese duyarlı histon değiştiricilerinin, memelilerin hücrelerinde de bulunduğu biliniyor. Bu yüzden solucanlarda elde edilen sonuç farelerde de test edildi.
Erken oksidatif stresin, insanlar da dahil tüm organizmaların hücreleri için faydalı olduğu ihtimalinin yüksek olduğundan bahsediliyor. Mekanizmanın tamamen anlaşılması durumunda, organizma gelişiminin erken aşamalarında, yaşamı uzatmaya yardımcı olan müdahale yöntemleri geliştirilebileceği kaydediliyor.
Azınlıkça'yı Google Haberlerde takip et
Azınlıkça'yı Facebook'ta takip et
Azınlıkça'yı Twitter'da takip et
