Τα δικά μου κάστανα είναι μεγάλα και νόστιμα

Πουλά, ίσως, τους πιο χαρακτηριστικούς καρπούς του χειμώνα, τα κάστανα.

Ο κύριος Κώστας φέρνει από το Βόλο κάστανα και προσπαθεί να τα πουλήσει στους κατοίκους της Ροδόπης γυρίζοντας στους δρόμους της Κομοτηνής. Από γωνιά σε γωνιά κι από στέκι σε στέκι. Δεν γνωρίζει ότι η καστανιά λέγεται και «αρτόδενδρο». Το αρτόδενδρο είναι δέντρο τροπικό και κατάγεται από την Ωκεανία και οι «ρίζες» του είναι βαθιά στην αρχαιότητα, όπως αποδεικνύεται από διάφορα ευρήματα της εποχής του Χαλκού. Ξέρει, όμως, ότι οι καστανιές πρέπει να βρίσκονται σε υψόμετρο πάνω από 250 μέτρα και δεν ευδοκιμούν σε χαμηλότερα υψόμετρα. Εκεί ανεβαίνει κι εκείνος. Για να συναντήσει τους παραγωγούς- συλλέκτες με τους οποίους συνεργάζεται πολλά χρόνια τώρα.

«Κάθε δέντρο μπορεί να δώσει από 30-50 κιλά κάστανα.» λέει και δείχνει τους καρπούς που έχει προμηθευτεί. Φέτος δεν άνοιξε μόνο το περίβλημα τους που έχει αγκάθια εξωτερικά, αλλά και ο φλοιός τους. «Το μέγεθος του κάστανου έχει να κάνει με την υγρασία, την ποικιλία και τη σύσταση του εδάφους. Τα δικά μου είναι μεγάλα και νόστιμα» λέει ο ίδιος και σπεύδει να ανακατώσει την προμήθειά του καλώντας τους περαστικούς να δοκιμάσουν.

2 κιλά 5 ευρώ

«Προμηθεύτηκα για αρχή  250 κιλά, δεν είμαστε για πολλά πολλά. Πού να βρούμε χρήματα;» δηλώνει και σπεύδει να πει την τιμή με τα οποία ο ίδιος τα πουλά «δύο κιλά κάστανα, 5 ευρώ.» Η φετινή παραγωγή είναι μειωμένη κατά 50% λόγω των βροχοπτώσεων. «Τα κάστανα έχουν «σκάσει»» δηλώνει ο κύριος Κώστας, παππούς επτά εγγονών, χρόνια τώρα ασχολείται με το εμπόριο φρούτων και καρπών. Κάστανα τώρα, πορτοκάλια αργότερα. «Τα περισσότερα είναι για ψήσιμο μόνο επειδή έχουν ανοίξει, αλλά είναι πολύ νόστιμα και οικονομικά, δύο κιλά κάστανα πέντε ευρώ. Κι όμως ελάχιστοι παίρνουν δύο κιλά, οι πιο πολλοί λένε «βάλε ένα και βλέπουμε.»» Μειωμένη η παραγωγή, μειωμένη,όμως,  και η κατανάλωση. Έτσι, ο κύριος Κώστας χρειάζεται περισσότερες μέρες να μείνει μακριά από το σπίτι για να μπορέσει να τα πουλήσει. «Διαφορετικά δεν γίνεται. Επτά εγγόνια, ο γιος μου, η γυναίκα μου, η γυναίκα του, όλοι περιμένουν από εμένα. Δύο κιλά ψωμί χρειαζόμαστε κάθε μέρα.» λέει χαμογελά κι ετοιμάζεται να εξυπηρετήσει τον επόμενο πελάτη στον δικό του αγώνα.