Η φετινή βαμβακοκαλλιέργεια δεν θα μοιράσει χαμόγελα

«Είναι η μοίρα του αγρότη» λέει ο κύριος Βασίλης και δεν παίρνει τα μάτια του από τη βαμβακόσυλλεκτική μηχανή που είναι στο χωράφι του

. Παρά τα προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζει, από το χωράφι δεν λείπει. «Εμείς στα χωράφια γεράσαμε» λέει και γελά. Αγαπά τη γη του, αλλά, όπως σημειώνει, τα τελευταία χρόνια, λόγω του χαμηλού κέρδους « και η γη ακόμη «κερνά» μόνο πίκρες.»

Αέρηδες από τη μία, ξηρασία από την άλλη

Φέτος οι καιρικές συνθήκες όπως λέει δεν βοήθησαν την βαμβακοκαλλιέργεια. «Οι συνεχείς βοριάδες δημιούργησαν πολλά προβλήματα. Έχουμε μεγάλη απώλεια» δηλώνει κι εξηγεί πως αν ένας έβγαζε 300 κιλά βαμβάκι το στρέμμα από ένα χωράφι ποτιστικό, φέτος θα βγάλει 180 – 200 κιλά έχοντας κάνει περισσότερα έξοδα και μεγαλύτερη προσπάθεια. «Δεν πάει άλλο» σημειώνει απογοητεύμενος έχοντας την απορία της φετινής τιμής να τον συνοδεύει. «Και η τιμή δεν ξέρουμε ποια θα είναι. Ό,τι μας δώσουν οι έμποροι.»

Αυξημένα έξοδα

Η φετινή βαμβακοκαλλιέργεια δεν θα μοιράσει χαμόγελα στους αγρότες. Τα έξοδα της καλλιέργειας είναι αυξημένα και μειωμένη η ποσότητα που θα συγκομιστεί. «Φέτος φύσαγε για πολλές μέρες Βοριάς και δεν μπορούμε να πιάσουμε πολλά κιλά» λέει ξανά μην κρύβοντας την απογοήτευση του. Το χωράφι όπου τον βρήκαμε το πότισε τρεις φορές, η παρατεταμένη ανομβρία δημιούργησε μεγαλύτερες ανάγκες. Έτσι, στην αγορά του σπόρου, των λιπασμάτων, των φαρμάκων, του πετρελαίου προστέθηκε και η αυξημένη πληρωμή του ρεύματος για το πότισμα. «Φέτος είμαστε μέσα.» λέει ξανά και κοιτά το βαμβάκι που ρίχνει η μηχανή κάτω.

ΕΡΑ Κομοτηνής – Μαρία Νικολάου