Η Κερμπελά δεν βρίσκεται πια στο Ιράκ…

Η Κερμπελά δεν βρίσκεται πια στο Ιράκ
είναι παντού,
όπου άνθρωποι ορθώνουν το ανάστημά τους
λέγοντας όχι, σε δυνάστες.

Η Κερμπελά δεν βρίσκεται πια στο Ιράκ
είναι παντού,
όπου το αίμα αθώων ποτίζει τη γη,
όπου οι πληγές δεν κλείνουν,
όπου ο πόνος, η πίκρα, η γεύση της αδικίας
ριζώνουν στις καρδιές ανδρών και γυναικών….

Η Κερμπελά δεν βρίσκεται πια στο Ιράκ
είναι παντού,
εκεί που άνθρωποι δεν έχουν γλώσσα να μιλήσουν
εκεί που το δάκρυ έχει στερέψει πλέον
εκεί που οι φυλακές δεν χωράνε άλλους….

Η Κερμπελά δεν βρίσκεται πια στο Ιράκ
είναι παντού,
το Πένθος ρίχνει τη σκιά του
σε όλους εκείνους που ακούν στο άκουσμα
του ονόματος Χουσεΐν, σκιρτούν από το άλγος
που στο άκουσμα του ονόματος Μανσούρ
ο πόνος γίνεται αφόρητος,
που στο άκουσμα του ονόματος Μπεντρεντίν
το δάκρυ γίνεται πύρινο ποτάμι.

Το Πένθος ρίχνει τη σκιά του
σε όλους εκείνους, που μένουν άγνωστοι,
μα τα ονόματά τους έχουν γραφτεί με γράμματα χρυσά
στο Βιβλίο της ανθρώπινης Αξίας….

Ασούρα έτους 1439 από Εγίρας
Αλή Οσμάν