Ονομάζεται Γιώργος Ισμανίδης, στα 45 του χρόνια μοιάζει περισσότερο με ηλικιωμένο, άρρωστο άνδρα και λιγότερο με υγιή άνθρωπο της ηλικίας του.
«Από το 1994 είμαι μπλεγμένος με τα ναρκωτικά» δηλώνει ο ίδιος. Χρήστης από το 1994 έως την ημέρα εκείνη που πήρε την απόφαση να παρακολουθήσει το πρόγραμμα του ΟΚΑΝΑ. Κάθε μέρα βρίσκεται στην πόρτα του κτιρίου, όπου στεγάζεται η υπηρεσία, για να πάρει τη «δόση» του, αλλά και να δεχθεί ψυχολογική στήριξη από την υπεύθυνη του χώρου. «Όλα από το μυαλό ξεκινούν. Πρέπει εκείνο να αποφασίσει ότι θέλεις να ξεφύγεις» σχολιάζει.
Τα ναρκωτικά όπως λέει τα βρίσκει κανείς εύκολα ακόμη και σε μια επαρχιακή πόλη όπως η Κομοτηνή. «Αρκεί», όπως σημειώνει, «λεφτά να έχεις. Στην Ελλάδα βρίσκεις τα πάντα. Κι αν δεν έχεις λεφτά, αναγκάζεσαι να κλέψεις. Λογικό δεν είναι;» αναρωτιέται και σημειώνει ότι οι δόσεις κοστίζουν, όταν τα λεφτά τελειώνουν, αυτοί που κάνουν χρήση, κλέβουν.
Χρόνια χρήστης ηρωίνης και κοκαΐνης , 23 χρόνια. «Ο θεός μου έδωσε δύναμη. Ακόμη ζω χάρη σε Εκείνον» δηλώνει και θυμάται τις φορές εκείνες που τον μετέφεραν μισοπεθαμένο στο Τμήμα Επειγόντων του Νοσοκομείου. Έξι τουλάχιστον φορές σ’ αυτά τα 23 χρόνια βρέθηκε στην εντατική. «Κανονική ζωή δεν υπήρχε. Δύο φόρες χώρισα λόγω των ναρκωτικών. Οικογένεια και χρήση ναρκωτικών δεν συμβαδίζει.» μένει για λίγο σιωπηλός και προσθέτει «Ναρκωτικά και ζωή δεν υπάρχει, δεν συμβαδίζουν.»
Πέντε χρόνια στο πρόγραμμα του ΟΚΑΝΑ βρήκε όπως λέει την σωτηρία του. Δεν χρειάζεται να αναζητά την δόση του «γλίτωσα» σημειώνει. «Δεν μπορώ να εργαστώ, δεν έχω δύναμη. Μας βοηθάει η διευθύντρια του ΟΚΑΝΑ, μας στηρίζει ψυχολογικά. Λέω στον εαυτό μου «Γιώργο ή σταματάς ή προχωράς.» Κουράστηκα. Δεν έχω πια υγεία.» δηλώνει και μιλά για την δύναμη της εξάρτισης, τον εθισμό που σε οδηγεί να κάνεις χρήση ακόμη κι όταν πιάνεις πάτο, ακόμη κι όταν φτάνεις κοντά στον θάνατο.
«Μην τυχόν και μπλέξουν! Ας το έχουν στο μυαλό τους οι νέοι. Δεν έχει καμία σημασία αν θα δοκιμάσουν «ελαφριά» ναρκωτικά. Από εκεί ξεκινούν όλοι και φτάνουν πάντα στην ηρωίνη. Κανένας δεν ξεκινά από τα βαριά. Μην τυχόν και μπλέξουν με ναρκωτικά οι νέοι. Ακόμη και να αγαπήσει κάποιον που να κάνει χρήση, ας φύγει, ας τον εγκαταλείψει. Ναρκωτικά και ζωή και οικογένεια δεν συμβαδίζουν.» στέλνει το δικό του μήνυμα απευθυνόμενος στους νέους. «Αν ο Θεός μου έδινε δεύτερη ευκαιρία να ζήσω στη γη, δεν θα τα άγγιζα τα ναρκωτικά. Δεν θα μπλεκόμουν με ναρκωτικά. Αλλά δεύτερη ευκαιρία δεν έχει…Δεύτερη ζωή σ΄αυτόν τον κόσμο, δεν έχει.»
Μαρία Νικολάου – ΕΡΤ Κομοτηνής
Azınlıkça'yı Google Haberlerde takip et
Azınlıkça'yı Facebook'ta takip et
Azınlıkça'yı Twitter'da takip et
