Σερήφ Αχμέτ: «Όποιος σηκώνεται νωρίς, κερδίζει. Όποιος σηκώνεται αργά, χάνει»

Ο κύριος Σερήφ Αχμέτ έχει περάσει τα δικά του βάσανα κι έχει φιλοσοφήσει τη ζωή και τις συμπεριφορές των ανθρώπων. «Μπορεί ο άλλος να γελά, αλλά από μέσα του να κλαίει.Κανείς δεν ξέρει τι κρύβει στην καρδιά του ο άνθρωπος» λέει και συνεχίζει τη δουλειά του.

Ο πατέρας του από το 1964 είχε το δικό του καφενείο. Στον Ήφαιστο της Ροδόπης, ένας μικρός χώρος λίγων μόλις τετραγωνικών με την ζωγραφισμένη ελληνική σημαία να ξεχωρίζει στον τοίχο συγκέντρωνε τους κατοίκους της περιοχής. Τα χρόνια πέρασαν. Το καφενείο ανέλαβε ο ένας γιος του και μετά την ξαφνική του απώλεια πέρασε στα χέρια του αδερφού του, του Σερήφ Αχμέτ. «Δυστυχώς, ενώ ήμουν πολλά χρόνια επαγγελματίας, κατάντησα να μαζεύω παλιά αντικείμενα για να ζήσω.» δηλώνει τώρα ο ίδιος «Το καφενείο το έκλεισα και τον χώρο τον μετέτρεψα σε σπίτι για να μείνω με την οικογένειά μου» σημειώνει. Τον συναντήσαμε με το τρίκυκλο του. Μόλις είχε τελειώσει την καθημερινή του βόλτα.

Χαράματα στους δρόμους

Από τις πέντε το πρωί βγαίνει στους δρόμους. «Όποιος σηκώνεται νωρίς, κερδίζει. Όποιος σηκώνεται αργά, χάνει.» λέει. Από κάδο σε κάδο και από γειτονιά σε γειτονιά προσπαθεί να εντοπίσει κάτι που θα έχει αξία.Κάτι που θα του δώσει, όπως λέει, λίγα ευρώ ίσα – ίσα να αγοράσει τα απαραίτητα για το σπίτι. Σήμερα βρήκε μερικά αλουμίνια. «Θα συγκεντρώσω κι άλλα και μετά θα πάω να τα πουλήσω, 8 λεπτά το κιλό τα παίρνουν. Καλά που παίρνουμε το μικρό βοήθημα από το κράτος και μπορούμε να ζούμε κι εμείς. Χωρίς αυτό το βοήθημα δεν ξέρω τι θα μπορούσα να κάνω.»

Ό,τι βρίσκει έξω από τους κάδους, ρούχα και παπούτσια τακτοποιημένα μέσα σε σακούλες τα παίρνει και τα πουλά στην λαϊκή αγορά. « Άλλοτε πενήντα λεπτά κι άλλοτε ένα ευρώ το ένα, ένα μικρό μεροκάματο βγαίνει. Όπως και όταν βρίσκουμε πεταμένες ηλεκτρικές συσκευές.»

Ο κύριος Σερήφ Αχμέτ έχει περάσει τα δικά του βάσανα κι έχει φιλοσοφήσει τη ζωή και τις συμπεριφορές των ανθρώπων. «Μπορεί ο άλλος να γελά, αλλά από μέσα του να κλαίει.Κανείς δεν ξέρει τι κρύβει στην καρδιά του ο άνθρωπος» λέει και συνεχίζει τη δουλειά του. Περήφανος για την πατρίδα, την Ελλάδα, όπως σημειώνει, έχει ακόμη στον τοίχο ζωγραφισμένη την Ελληνική σημαία, «ποιος δεν αγαπά την πατρίδα του;» αναρωτιέται και εύχεται πολύ σύντομα να έρθουν καλύτερες μέρες για όλους.
ΕΡΑ Κομοτηνής – Μαρία Νικολάου