Ο καπνός αποτελεί οικογενειακή παράδοση, μονοκαλλιέργεια, λύση ανάγκης για πολλούς παραγωγούς, κάποιοι εκ των οποίων σταδιακά βλέπουν την έξοδο.
Το προϊόν δεν εμφανίζει έξοδα, καθώς παράγεται με χειρωνακτική οικογενειακή εργασία. «Το κόστος εργασίας της οικογένειας δεν αφαιρείται από το κόστος παραγωγής, οπότε το παραγόμενο προϊόν προσμετρείται ως καθαρό έσοδο, με αποτέλεσμα ο παραγωγός να φορτώνεται όλον τον φόρο (26% + 26% προκαταβολή +22% ΕΦΚΑ). Άρα, το ποσοστό φορολογίας ξεπερνά το 70% για παραγωγή καπνού. Ζητάμε συνεχώς την εξαίρεση του καπνοπαραγωγού και του προϊόντος από αυτό το καθεστώς φορολόγησης λόγω της συγκεκριμένης ιδιαιτερότητας. Μια οικογένεια δουλεύει από τον Μάιο καθημερινά επί 10 ώρες για να βγει η παραγωγή», περιγράφει ο Βασίλης Μελενεκλής, πρόεδρος της Διεπαγγελματικής Οργάνωσης Ακατέργαστου Καπνού. Η Διεπαγγελματική ζητάει να συμπεριληφθούν οι εργατοώρες στο κόστος παραγωγής, ώστε ο παραγωγός να έχει ελάφρυνση, καθώς ο καπνός δεν έχει μεγάλες ανάγκες σε λίπασμα και φάρμακα.
Η υψηλή φορολογία δεν αφήνει κανένα περιθώριο ελπίδας. Η ποικιλία Κατερίνης στην Πιερία εγκαταλείπεται πρώτη και ακολουθούν τα Βιρτζίνια. Η Δράμα εγκαταλείπει επίσης τον καπνό, μας λέει ο Δραμινός πρόεδρος, κρίνοντας από τους συναδέλφους του. «Σήμερα, απέμειναν 16.000 οικογένειες που ασχολούνται με τον καπνό από τους οποίους οι 13.000-14.000 δεν έχουν εναλλακτική λύση καλλιέργειας. Ο παραγωγός δεν μπορεί ούτε από την ενιαία ενίσχυση να πάρει ένα ποσό, λόγω των μεγάλων αναγκών που προέκυψαν στον αγροτικό χώρο. Όλα είναι κατασχεμένα, όλοι έχουμε διαταγές πληρωμής από τράπεζες, ασφάλειες, δημόσιο».
Azınlıkça'yı Google Haberlerde takip et
Azınlıkça'yı Facebook'ta takip et
Azınlıkça'yı Twitter'da takip et